Alt Üst Olmuşum Ne Demek? Bir İzmirli Gençten Mizahi Bir Bakış
İzmir’de yaşayan biri olarak, her günüm bir nevi “alt üst olmuşum” haliyle başlıyor. Zaten ben de tam o ruh haliyle takılıyorum. Her anım, bir yandan gülüp eğlenip, diğer yandan bir şekilde “Bu neydi ya?” diye kafamı kaşıyarak geçiyor. Alt üst olmuşum ne demek? sorusunu, aslında bana soran kimse yok. Ama her fırsatta kendimi sorgulayıp duruyorum ve bu sorgulamalar zaman zaman komik, bazen de acıklı bir hal alabiliyor.
İzmir’de Güne Başlamak: Kahvaltı Krizi ve Alt Üst Olmuş Hali
Bugün sabah, güne başladığımda her şey çok normaldi. Tabii ki klasik İzmir kahvaltısı: simit, beyaz peynir, zeytin ve olabildiğince bol çay… Ama nedense gözlerim bir anda gözlüğüme takıldı. Gözlüğüm, yerdeydi. O an, sanki dünyam alt üst olmuş gibiydi. Kahvaltı soframın en önemli parçasıydı. Sadece gözlük mü? Hayır, hayatta anlam aradığım her şeyin simgesi olmuştu. Bir anda, “Neden gözlük mü?”
İç sesim devreye girdi:
İç ses: “Gözlük yerinde değil, ne olacak şimdi? Birinin üzerine basmış olabilirler!”
Ben: “Oğlum, bu gözlük şimdi ne oldu ki? Sanki gözlük dünyayı kurtaracak.”
Ama işte İzmir’deki gibi bir yerde, hiç beklemediğiniz bir anda her şey alt üst olabilir. Hemen gözlüğü buldum ve sonra o gözlükle bütün dünya daha net görünmeye başladı. Ama sanki gözlüğü bulmakla bir sorun çözmüş gibi hissetmedim. Alt üst olmuş bir hayatın içinde, aslında çok basit bir olayı çözmüştüm: Gözlük, hayatımı kurtarmıştı.
Arkadaşlarla Buluşma: Kahkahalar, Kısacık Sohbetler ve Alt Üst Olmuş Ruh Halim
Bir gün, arkadaşlarla buluşmak üzereydim. Bu buluşma, başka bir İzmirli gencin hayatının özeti gibi bir şeydi: kahkahalar, espriler ve birkaç derin düşünce arasında gidip gelmeler. “Alt üst olmuşum ne demek?” sorusunu bir kere de buradan sorabiliriz.
İlk başta herkes gayet normaldi. Ama sonra, bir arkadaşım şunu söyledi:
Arkadaş: “Ya, ben bu hafta sonunda kendimi tamamen alt üst olmuş gibi hissediyorum. Her şey dağınık, iş hayatı, özel hayatı falan derken… Ne yapacağımı şaşırdım.”
Ben: “Beni mi anlatıyorsun? Ben de dün tam olarak aynısını hissettim. Neyim var ki zaten, her şey zaten alt üst olmuş durumda!”
Bunun üzerine herkes bir kahkaha patlattı. Çünkü ne kadar basit bir şey olsa da, bu alt üst olma durumu, aslında hayatın karmaşasına atıfta bulunuyor. İnsanların en büyük derdi, bazen sadece içsel karmaşaları ve günümüzün temposuyla baş etmek. Bir şekilde her şeyin düzelmesi bekleniyor ama tam tersi oluyor.
Alt Üst Olmuşum: Kafamda Fırtınalar ve Gerçekten Alt Üst Olmuş Bir Hayat
Gün boyunca sürekli “Alt üst olmuşum” dedim ama aslında gerçek anlamda alt üst olan tek şey, hayatımın kendisiydi. Bir dakika bile duraksamadan işten eve, evden kafeye, kafeden de dondurmacıya geçtim. Neydi bu? Tam olarak hayatın başımıza neler getirdiğini anlamadan yaşadığımız bir fırtına mıydı?
Çok fazla düşünmemek gerekiyor aslında. Gerçekten alt üst olmuş bir hayat, bazen fazla düşünmekten çıkar. Ama ne yalan söyleyeyim, genellikle bu düşünceler bir şekilde başımı döndürüyor. Mesela, işe geç kalmak, yolda telefonun bozulması, sevdiğin dondurmanın ertesi gün tükenmesi… Bunlar hayatın karamsar yüzlerinden sadece birkaçı. Ama her şeyin içinde komik bir yanı var, değil mi?
İç sesime tekrar kulak veriyorum:
İç ses: “Evet, alt üst olmuşsun. Her şeyin altı üstü olmuş durumda ama komik tarafı şu ki… Hiçbir şey değişmeyecek.”
Sonuç: Alt Üst Olmuşum Ama Bu Hayat Bu
Kafamda dönen bu karmaşık düşünceler, aslında hepimizin yaşadığı gerçeklere benziyor. Alt üst olmuşum ne demek? Bir şeyin ters gitmesi ya da hayatın beklenmedik bir şekilde bir yöne kayması anlamına geliyor olabilir. Ama bu hayatı bir düzene sokmaya çalışırken, en önemli şeyin mizah olduğunu keşfettim. Ne kadar alt üst olmuş olursak olalım, biraz gülümsemek her şeyi daha iyi hale getirebilir.
Güzel İzmir’de, kahvaltıda gözlük kaybolsa bile, arkadaşlarla buluştuğunda kahkahalarla her şeyin yerine oturduğu bir yer işte burası. Alt üst olma durumu, sadece bir anlık ruh hali olabilir. Ama bir arkadaşın esprisi, alt üst olmuş hayatımızı düzeltebilir. Hem zaten, her şeyin altı üstü olmadan da hayat tadını vermezdi, değil mi?